SRMG op Pecha Kucha 4 juni 2011

door Paul Marius Borggreve

 Zaterdag 4 juni 2011 vond in Groningen 'De Nacht van Kunst en Wetenschap' plaats. http://www.denachtvankunstenwetenschap.nl/ Een van de meest spraakmakende onderdelen is een speciale aflevering van Pecha Kucha in de Joblounge van het Groninger Museum.

Tijdens deze Pecha Kucha zal het ontwerpduo Genies in Groningen, Kees Wiersema en Paul Marius Borggreve hun 'Snelste Recycle Machine in Groningen' in 6 minuut 40 en 20 dia's uit de doeken doen. Een pakkend verslag over een geslaagde testrit op 26 april 2011 j.l. en een knipoog naar het afvalprobleem in de wereld: misschien beginnen alle grote uitvindingen wel met een schijnbaar belachelijk idee, zoals zwerfvuil omzetten in limonade.

Snelste Recycle Machine in Groningen in Ro/Ez Groningen: nu stemmen!

door Paul Marius Borggreve

De Snelste Recycle Machine in Groningen is nu te bezichtigen in het pand van RO/EZ te Groningen (Gedempt Zuiderdiep 98), elke werkdag van 9 tot 17 uur tot en met 26 mei 2011. Bezoekers kunnen stemmen op het mooiste kunstwerk, kies daarom voor de tweede optie op de stemkaart (zie onder).

 
De SRMG in de expositie LenteKriebels, Ro/Ez Groningen

Snelste Recycle Machine in Groningen tentoongesteld in publiekshal van RO/EZ in Groningen

door Paul Marius Borggreve

De Snelste Recycle Machine in Groningen, een ontwerp van Genies in Groningen (Kees Wiersema en Paul Marius Borggreve) is vanaf 11 mei 2011 te bezichtigen in de publiekshal van RO/EZ in Groningen. De tentoonstelling is te bezichtigen elke werkdag van 9 tot 17 uur. De Snelste Recycle Machine in Groningen is in staat zwerfafval direct om te zetten in limonade. Komt dat zien!

Snelste Recycle Machine in Groningen maakt een succesvolle demonstratierit

door Paul Marius Borggreve

Dinsdag 26 april 2011 vertrok vanaf de Stadsschouwburg in Groningen het duo Genies in Groningen, Kees Wiersema en Paul Marius Borggreve voor een demonstratie van de SRMG, de snelste recycle machine in Groningen. De machine gebouwd uit een oude kinderwagen is in staat zwerfvuil direct om te zetten in limonade. Na een aantal kilo's bierblik, chipzak, drinkpakjes en pet-flessen was het spannende moment daar. Om 10:30 uur tapte Kees een heerlijk kopje frambozenlimonade. Omstanders waren enthousiast, hoewel sommigen het product iets aan de zoete kant vonden.

De Snelste Recycle Machine in Groningen in aanbouw

door Paul Marius Borggreve

Demonstratie van de ,,Snelste Recycle Machine in Groningen”

de SRMG

Dinsdag 26 april 2011

Aanvang: 10:30 uur

Plaats: Stadsschouwburg, Groningen

Door: Genies in Groningen, Kees Wiersema & Paul Marius Borggreve

Inleiding

Zwerfvuil is een groot probleem in Nederland. Gelukkig zijn er veel burger- en gemeente-initiatieven om dit probleem aan te pakken, zoals de actie LenteKriebels in Groningen. In de aprilmaand trekken stadjers de wijken in om de straten, stoepen en plantsoenen te ontdoen van vuile zaakjes.

Afval bestaat uit materiaal dat daar ligt waar het niet hoort. Dit materiaal kan echter ook de grondstof zijn voor nieuwe voorwerpen en producten. In afval wordt blik, papier, plastic, olie en glas alom gebruikt. Via moeizame processen is vanuit veel afval gelukkig weer bruikbare grondstof te maken, maar er is op het gebied van afvalverwerking nog veel te winnen.

De Snelste Recycle Machine in Groningen

De SRMG is een speciaal door Genies in Groningen ™ ontwikkeld apparaat dat zwerfvuil kan omzetten in direct bruikbaar product. Voor LenteKriebels is gekozen om het zwerfvuil om te zetten in verse frisse limonade. Na het vele opruimwerk smaakt een glaasje fris immers opperbest. De ijverige schoonmaker wordt zo direct beloond.

Werking

De SRMG werkt met een geheim procedé dat is gepatenteerd sinds 1 februari 2011. Het apparaat is zeer gebruiksvriendelijk. De vuilomzetter in de machine wordt gevoed door onbewerkt zwerfvuil. Het afval kan direct vanaf de straat in de verzamelkorf worden geworpen. Door de werking van zwaartekracht ontstaat voldoende druk om de voedingsmond van de vuilomzetter te bereiken. Eventueel kan met een stamper het vuil enigszins worden aangedrukt om het procedé te versnellen.

De SRMG is uitgerust met vier stevige wielen zodat het apparaat gemakkelijk te verplaatsen is en op straat of trottoir direct inzetbaar is. Er zijn geen vuilniszakken nodig.

Drie kilogram zwerfvuil is genoeg voor een liter heerlijke limonade, met slecht 2 kCal per glas! De limonade wordt opgevangen in een reservoir onder de verzamelkorf en kan worden afgetapt middels een kraan.

Met slechts een kleine aanpassing in het procedé is de limonade ook bruikbaar als zeer zuinige autobrandstof. De uitstoot CO₂ is wel 80% minder dan bij conventionele benzine, de prestaties zijn er amper minder om.

Andere toepassingen voor de recycle- vloeistof zijn: vervanger voor smaakversterker, smeermiddel, luchtverfrisser, bluswater, koelvloeistof, eau de toilette. De vloeistof kan ook als gel worden geproduceerd. Met recht kan deze nieuwe vloeistof een wonderolie genoemd worden.

De SRMG is gebouwd vanuit het cradle-to-cradle principe: alleen gebruikte materialen zijn toegepast. Als knipoog naar dit principe hebben we er voor gekozen om de mobiele basis van de machine te maken uit een kinderwagen.

Demonstratie

De SRMG wordt gedemonstreerd tijdens LenteKriebels Groningen, op dinsdag 26 april 2011 vanaf 10:30 uur. De volgende straten worden van afval ontdaan ten behoeve van limonadeproductie: Binnenstad Oost en Oosterparkwijk. Het startpunt is de Stadsschouwburg te Groningen

Genies in Groningen ™

Genies in Groningen is een samenwerkingsverband van Kees Wiersema, beeldend kunstenaar en Paul Marius Borggreve, dichter. Sinds 2006 brengen zij met enige regelmaat ‘Reality Art Peformances’, of wel: werkelijkheid is kunst, kunst is werkelijkheid.

 de machine in aanbouw medio april 2011

Schillen

door Paul Marius Borggreve

De vraag die Viviane Rose stelt: 'Gaan we onze korte-termijndenken terugdraaien?' is helaas eenvoudig te beantwoorden: 'neen'. De menselijke natuur is nu eenmaal ingericht om beslissingen te nemen die op korte termijn invloed hebben. Het is puur natuur om voor een voordeel in het heden te kiezen. Morgen is immers altijd een onzekere zaak. Het diepste wezen van de mens is doodeenvoudig: 'ik wil het hier, ik wil het nu'. En toch.

Zoals de menselijke intelligentie in drie lagen bestaat, kostelijk beschreven door Piet Vroon in zijn klassieker 'Tranen van de krokodil', lijkt ook het maatschappelijk verkeren van de mens in lagen te verlopen. Als onderste primitiefste laag is er het individu. De eerste zorg is om basisbehoeften te lenigen die betrekking hebben op het individu. Een stap hoger staat de familie/groep: de directe omgeving van een individu. Daar weer boven staat de maatschappij. Het nemen van beslissingen, de complexiteit ervan en de termijn waarop een beslissing betrekking heeft neemt toe naarmate een hogere laag bereikt wordt. Maatschappelijke beslissingen, ook politiek genoemd, gaan in de regel over de lange termijn, terwijl individuele beslissingen bijna over de korte termijn gaan. Tussen individu en maatschappij bestaat derhalve een eeuwige dialectiek. Het vervuilings- en afvalprobleem tekent deze dialectiek. Vervuilen en afval zijn bijna altijd het gevolg van individuele beslissingen op de korte termijn. Natuurlijk zijn er individuen die gedrongen door geweten of gezond verstand niet de beslissing nemen om op de zo kort mogelijke termijn een oplossing te vinden, maar in hoeverre kun je het individu deze beslissingen aanrekenen?

Als het gaat om moedwillige vervuiling: te lullig zijn om een bierblikje in afvalbak te gooien, is het duidelijk. Het is een voordelige beslissing op de ultrakorte termijn voor een enkel individu. Individuen met enig sociaal vermogen begrijpen echter dat het voordeel voor hen op deze zeer korte termijn, nadeel oplevert op iets langere termijn voor henzelf en hun directe omgeving. Immers er ligt een vies bierblikje op de grond, dat niet van zelf weggaat. Het ziet er lelijk uit, kan gaan stinken. De beslissing pakt na al enige minuten negatief uit.

Voor andere beslissingen is het niet zo eenvoudig: voor een stukje van een kilometer de auto pakken naar de supermarkt? De meesten begrijpen dat het beter kan, maar wie wordt er op de korte termijn mee geschaadt?

Beslissingen die invloed hebben op de langere termijn, kunnen alleen politieke beslissingen zijn. In de moderne bestuurslagen is de mens in staat boven zichzelf uit te stijgen. Alleen daar ligt hoop voor de toekomst en hoop voor de oplossing van de vervuiling van de wereld.

Het probleem is bepaald niet nieuw. De bijbel zei immers al over de menselijke natuur: de geest is gewillig, maar het vlees is zwak.Wat kan de individu dan wel?

Bewust worden. De korst van de gewoonte afschillen. Wat is afval eigenlijk? Waar is het? Hoe kan het dat een maatschappij gefascineerd door schoon, hygiene, steriel en blinkend het meeste vuil en afval produceert?

Vragen voor een volgende keer.

Foto: de schillenemmer. Resten op weg naar nieuw gebruik als compost....

 

Mag ik uw vuilnisbak eens zien?

door Paul Marius Borggreve


Onzichtbaar afval daar hoor je tegenwoordig maar weinig over, behalve dan deze week natuurlijk, nu Japan en een groot deel van de wereld in angst beven zit vanwege een bijna ontplofte kerncentrale. Principieel gezien is zo'n nucleaire wolk natuurlijk geen afval, want het betreft in dit geval geen afgedankt restproduct.
Uitstoot van uitlaatgassen is dat natuurlijk wel. 130 rijden in ons bescheiden landje heeft meer dan één nadeel: hoe harder, hoe meer uitlaatgas. Nu de Arabische wereld in brand staat is dat probleem in de kiem gesmoord. De brandstofprijzen zijn zodanig dat de meesten een goede 90 km/u wel goed genoeg vinden en de auto liever laten staan.
Onzichtbaar afval is natuurlijk niet alleen luchtvervuiling: eigenlijk is bij de propere mens bijna al het afval onzichtbaar. Zodra iets als afgedankt geldt, wordt het volgaarne verborgen in een zwarte of grijze ondoorzichtige zak.
Voor en de na zak is er dikwijls de bak. Er zijn twee types: de open prullenmand en een afsluitbare afvalemmer. Een kleine struin door mijn eigen huis leert dat er hier maar 9 prullenbakken en afvalemmers inpandig zijn. Voorwerpen waar men toch maar weinig op let, maar verbluffend verschillend in formaat ontwerp. Kunstenaar Robert Roelink noemde de afvalbak eens de totempaal van de westerse maatschappij. Een interessante opmerking.
Wat beweegt mensen voor hun afvalbak?
Onderstaand de mijne in mijn schrijfkamer een klein wit pedaalemmertje overgenomen uit de verhuisboedel van mijn ex-zwager in 1998. Inmiddels besmeurd met koffievlekken.
Ik wordt opeens nieuwsgierig naar de Nederlandse afvalbak.

Robert Roelink is een afvalkunstenaar. Hij exposeert vanaf 20 maart 2011 in Forma Aktua Pinakotheek, Nieuwstad 10 te Groningen
http://www.forma-aktua.nl/



Een wandeltochtje door De Hunze op vrijdag 25 februari 2011

door Paul Marius Borggreve

Op vrijdag 25 februari ging ik op een klein proeftochtje door de wijk De Hunze in Groningen, waar ik woon. Mijn missie: al het zwerfafval fotograferen dat op ongeveer 1 meter van het looppad ligt. 

Ik begin aan Rietveldlaan 13 te Groningen loop naar het Van Ravensteijnpad, steek de Berlageweg over naar de Popdijkemaweg, sla rechtsaf het kleine wijkparkje in, kom uit bij de Ulgersma weg ga rechstaf, dan weer rechts Heerdenpad, en loop dan weer vanzelf via Wijdeveldstraat de Rietveldlaan binnen. In totaal ongeveer 1750 meter. 
Het fotograferen blijkt onbegonnen werk. Ik ben aan tijd gebonden, namelijk een klein uur. In dat uur maak ik 180 foto's. Ik leg naar schatting ongeveer een kwart vast van wat er zoal aan zwerfvuil ligt.
Ik maak praatjes met twee buurtgenoten. Een buurman met een hond merkt op dat het wijkparkje laatst is opgeruimd toen er gesnoeid werd. Daarvoor schenen er hele vuilnishopen te liggen. Een andere buurvrouw, net nieuw in de wijk, was opgevallen dat er in dit stukje stad zoveel ligt. 
Is De Hunze exemplarisch voor de stad Groningen, vraag ik mij af. Er is natuurlijk een school in de buurt en een drukke fietsroute, maar het is ook een wijkje voor de gegoede middenklasse en dat zijn over het algemeen heel brave burgers met het beste voor. Hoe zou het elders zijn?

In ieder geval negen markante bermbewoners:

 .

De tweede zak van deze week

door Paul Marius Borggreve


Hiernaast mijn keukenbak. Hij is al weer vol. Volgens mij is het deze week de tweede zak. Heb ik er echt op gelet? Nee. Ik heb zaterdag nog wel bananenschillen er uit gehaald. Die lagen bovenop en die kunnen prachtig in de composthoop.
Drie mensen en twee katten: wat verbruikt dat zo en al. In ieder geval zie ik een pak chocoladevla (van mijn stiefzoon), een zakje - door AH sjiek sachet genoemd - waar kattevoer ingezeten heeft. En een hele hoop plastic onbepaald. Wat is er tegenwoordig niet verpakt. Tot ergernis toe. Een komkommer met een condoom erom. Dat is vooral op maandagochtend geen pretje. Dan wil ik snel twee gebakken boterhammen met komkommer nog net voor de lange werkdag aan. Dan sta je te wurmen met dat folie. Dan begint de dag niet goed.
Vroeger zat groente in fruit in een papieren zak. Dat gaf toch altijd weer het vreugdevolle moment als groente in de groentela, fruit op de fruitschaal was gelegd van het opblazen van het zakje, waarna deze vervolgens bij het oud papier kwam. Vroeger was het afval beter!
Maar iets bewuster is misschien niet slecht: ik ga op onderzoek. Laten we klein beginnen.